عمر دلم به ناوک نازش
از
رحیم مهریار
آن کس که سال ها به من از ناز گفته بود
عشق نخست و شاعر دیرین من تویی
دیشب درون بزم به گوش یکی دیگر
خندید و گفت عشق نخستین من تویی
عمری دلم به ناوک نازش نشانه بود
جان دادنم برای رهت رایگانه بود
یکدم وصال یار و ندیدم به عمر خویش
با ان که آرزوی دلم جاودانه بود
رفتم که وام خویش بگیرم ز روی گل
افسوس که روی دلبر من در میانه بود
آن روزها چه شد كه غم يار داشتم
يادش بخيرباد چه زيبا زمانه بود
پرسيدم از كسي كه دلم را نديده يي
گفتا به گريه از پي شوخي روانه بود
Omre Dilam Ba Nawak Nazash
by
Rahim Mehryar
An kas ke saal haa ba man az naaz gufta bood
Ishq nukhust o shaaer e deereen e man tuye
Dishab daroon e bazm ba gosh e yak-ei digar
Khandeed o goft eshq e nukhusteen e man tuye
Omre dilam ba naawak e naazash nishaana bood
Jaan daadanam ba khaak e darat raayagaana bood
Yak dam wesaal e yaar nadeedam ba umr e khweish
Baa aan ke aarezo ye dilam jaawidaana bood
Raftam ke wam khwesh begiram ze roy gul
Afsoos ke roye dilbar e man dar miyaana bood
Aan rozhaa che shod ke gham e yaar daashtam
Yaadash ba khair baad che zeibaa zamaana bood
Purseedam az kas-ei ke dilam raa nadeedayee
Guftaa ba girya az pei ye shokh-ei rawaana bood
